Wat gaat het hard hè? Nee, niet de tijd, maar al die technologische ontwikkelingen.
App na app wordt ontwikkeld door nieuwe bedrijfjes Startups, maar om nou te zeggen dat ik ze allemaal even zinvol vindt; nee, dat dan weer niet.
Wellicht een droom die uitkomt voor de jongetjes die in de jaren 80 aan de buis zaten gekluisterd, wanneer Michael Knight zijn zwarte ‘woesh woesh’ wagen naar zich toe riep, maar zo’n smartwatch; zal dat nou echt wat worden?
Ach, wanneer u in de jaren 90 ook ‘s nachts naar die TellSell reclames keek, weet u dat dat ‘wow dat is cool, dat wil ik ook’ van alle tijden is.
Maar of je al die nieuwe fratsen nu persoonlijk kunt gebruiken of niet, onze wereld wordt steeds digitaler. Of misschien beter; naast onze analoge wereld groeit een digitale wereld en beide raken steeds meer met elkaar verweven.
Internet of things, Augmented Reality, Artificial Intelligence, Windows 3.1 en Blockchain voor transparante transacties; wanneer je, net zoals ik, (te) veel online leest, kan het wel een beetje overweldigend worden. Een beetje eng misschien zelfs.
Maar dan zet ik snel m’n relativeer modus aan en prijs me gelukkig dat ik ook nog veel hobbies en activiteiten (waaronder inmiddels mijn 11 maanden oude subprocesje) heb in de analoge wereld.
En de grootste problemen die we momenteel op onze aardbol hebben, zoals vluchtelingenstromen, terrorisme en klimaat, hebben nog steeds de meeste impact in de analoge wereld, hoewel technologie daarin ook steeds vaker een rol, zowel als oplossing en probleemverergeraar, speelt.
Zo werk ik zelf, met behulp van technologie, zoveel mogelijk vanuit huis. Scheelt op jaarbasis toch weer heel wat kilowatts die opgewekt moeten worden om mijn 0% bijtelling plugin hybride op te laden. En daarnaast heb ik mijn zelfspot vervangen voor een LED.
Maar, genoeg over de wereldproblemen, want gelukkig heb ik meer verstand van processen.
Want ook dat kan niet ontkend worden; Technologie heeft een grote impact op hoe processen worden uitgevoerd.
In de vorige zin gebruikte ik bewust het woord Hoe?, want toen ik over dit soort zaken zat te prakkezeren (is dat wat ze bedoelen met procesdenken?), kwam ik tot de conclusie dat het Waarom? en Wat? van processen eigenlijk helemaal niet zo vaak verandert.
Het is een wat afgezaagd voorbeeld, maar neem nou de Uber taxidienst. Het Waarom? van dat proces is niet anders dan 20 jaar geleden. Iemand wil van de ene naar de andere locatie worden gebracht. Ook het Wat? in het proces is niet erg veranderd, want de handelingen en mijlpalen blijven gelijk. Taxi bestellen, naar de klant rijden, de rit zelf, betalen.
Alleen het Hoe? is wel erg veranderd. En met het Hoe? bedoel ik dan geen werkinstructie of zo, maar de inrichting van het proces. Dan gaat het om aspecten als:
- Wie voert de stappen uit (en krijgt het geld)?
- Welke informatie is daarvoor benodigd?
- Welke hulpmiddelen worden ingezet?
- Hoe worden zaken in het proces gemanaged?
Door anders te durven denken en daarvoor de beschikbare technologie in te zetten (beetje kip-ei, niet?), is er in dit proces dus veel verschuiving geweest in het Hoe?
Soms wordt dat zelfs als een ‘nieuw business model’ betiteld.
En dit soort verschuivingen zien we steeds meer. Denk aan vakanties boeken, bankzaken doen, winkelen; het Waarom? en Wat? blijft hetzelfde, maar wordt op een andere manier gedaan en Wie? het doet verschuift behoorlijk naar nieuwe spelers of zelfs naar de klant zelf.
Deze verschuivingen vereisen dus dat processen breder moeten worden gezien dan de eigen organisatie. Wat u vroeger toch echt in huis moest houden, kan nu met een website app overal gedaan worden. Organisaties die blijven denken dat zij de enige zijn ‘die het kunnen’, zouden zich daar heel goed in kunnen vergissen.
En dat zorgt voor grote verschuivingen. Is dat erg? Wellicht voor de organisaties die eerst de macht hadden en nu zien dat dat wegvloeit naar andere spelers.
Processen worden daardoor steeds meer uitgevoerd in netwerken in plaats van sequentieel in organisaties. En voor procesgekken is dat best wel een interessante ontwikkeling. Om het hele proces te kennen moet je veel verder kijken dan de organisatiegrenzen, iets wat in het verleden niet gebeurde en misschien ook niet nodig was.
Natuurlijk kun je krampachtig de technologie en verschuivingen negeren en doorgaan zoals je altijd deed, maar hoe lang zou dat stand houden?
Het lastige om dit te laten doordringen is het feit dat, wat? consumenten en organisaties van processen verwachten, niet zo snel verandert. Dat lijkt dus gewoon hetzelfde gebleven.
Maar dat de manier waarop en door wie het tot stand komt, juist wel. Elke dag, elk uur, elke minuut.
Wat me nu nog wel te binnen schiet; wie is in zo’n netwerkstructuur de proceseigenaar? Of is dat ook oud (proces)denken?
Maar geen tijd meer. De taxi (een roestige bak zonder APK en verzekering) staat voor. Ik ga naar Schiphol. Heb via m’n Smartwatch een reisje geboekt.
Doei!
Hoi Emiel, in de inleiding vraag je je af of we ooit aan de smartwatch gaan. Ik vind dit filmpje (16 jaar geleden) wel grappig: https://www.youtube.com/watch?v=0u0RQk2Z1-o. Groet, Tim.
Pingback: Ik geef het toe; ik heb een bloedhekel aan technologie | Procesje's blog