Onlangs twitterde ik: ‘#Agile. Da’s toch voor 30.000 € in 4 weken een huis uit de grond stampen en dan nog 6 jaar elke maand voor 20.000 € vertimmeren tot het echt af is?’

Enigszins cynisch en met een knipoog, maar iets wat wel regelmatig een lastig ding is. Lastig om de juiste weg in te vinden in de tijd van ‘Als je niet aan agile doet, besta je over 2 jaar niet meer’.

Ik blijf even bij de huis analogie. Stel dat het huis in de eerste ronde wel goed genoeg was; mooi toch? Snel resultaat voor weinig geld.

Maar da’s misschien een illusie. Dus er zullen misschien nog wat verbouwinkjes volgen. En zolang dat niet-structurele dingen zijn als binnenwandje (ver)plaatsen, extra dakraam of misschien zelfs wel keuken op andere plaats, dan is dat nog niet zo schokkend en kostbaar.

En wellicht een goede aanpak, want tijdens het wonen kom je achter dingen die je niet van te voren had kunnen bedenken. Niet kunnen bedenken door er een jaar in theorie en op tekeningen over na te denken in allerlei brainstormgroepjes. Een SBS6 interieurstilist zou zeggen dat je het echt moet ‘voelen’.

Vervelender wordt het als je er tijdens het wonen achter komt dat er fundamenteel foute beslissingen zijn genomen. De tuin moest toch op het zuiden. Het huis moest toch groter. Een aardwarmtepomp was toch beter geweest dan zo’n goedkope aliexpress luchtwarmtepomp. Of nog lastiger; het huis staat op de verkeerde plek.

Tja, dan zijn dat ingrijpende dingen. En wat duurder om te fixen.

Dat is ook waarom ik tijdens procesontwerp (en daarvan afgeleid mogelijk systeemontwerp) liever niet zou willen beginnen zonder helder inzicht in deze fundamenten. Geen gemiep over schermpjes, knopjes, lettertypes, toon van correspondentie, benodigde bureaustoelen, etc.

Nee, liever eerst helderheid krijgen over het waarom? van het proces. o.a. Het resultaat, de na te streven doelen, de benodigde data en de transformatie(s) van deze data.

En ja, dat kost tijd. En dat wordt je misschien weer niet gegund door aandeelhouders die een artikeltje over agile hebben gelezen en snel resultaat willen zien. Maar je vervolgens wel afrekenen op het feit dat ‘de bewoners toch niet zo blij zijn’ en er nog een smak geld en tijd achteraan moet om het echt naar wens af te ronden.

Ik ben niet zo’n zweverig type, maar het Waarom? van een proces is iets wat ik altijd helder wil hebben. Waarom moet dit proces uitgevoerd worden? Zit er echt iemand op te wachten?

Over dat huis gesproken; waarom wil iemand eigenlijk een huis?

Nomaden hebben het wat dat betreft nog niet zo gek bekeken. Het (mobiele) huis is geen doel, maar het middel. Het middel om veilig op een plek te zijn waar ze ook nog eens in hun levensonderhoud kunnen voorzien.. En daar heb je juist helemaal geen fundamenten voor nodig. Maar vooral een agile levenshouding. Nomaden doen niet agile. Die zijn het.

En nee, ik ga nu geen quote van Darwin oplepelen…

Ik wens u wendbare, maar bovenal presterende processen.